پنجره سکوت باد را فریاد میزند نسیم دوباره بوی تو را میدهد ابرها برایت میگریند چشمانم را دوباره خیس کردی نگاه کن...
غصه هایم را دوباره معنا دادی ببین... که چگونه مرا به عمق قلبت پیوند زدی حال چگونه بی تو در این حجم باد سرد بمانم ، بپوسم ، بسازم من به چه امیدی پشت این در فریاد بزنم تا تو صدای خسته و گرفته مرا بشنوی؟ به چه امیدی؟؟؟!!!!!
تاریخ : پنج شنبه 90/12/11 | 11:37 صبح | نویسنده : مهدی | نظرات ()
لطفا از دیگر مطالب نیز دیدن فرمایید